تفاوت زندگی در فرهنگ‌های سختگیر و آسونگیر
سال ۲۰۱۱ گزارش حیرت انگیزی تو مجله معتبر Science منتشر شد که مدتها بود که دوست داشتم براتون خلاصه‌ای ازش رو روایت کنم که فرصتش پیش نمی‌یومد، بالاخره باسن مبارک رو زمین گذاشتم و شروع به تایپش کردم. این گزارش رو خانم دکتر میشل گلفند Michele J. Gelfand استاد دانشگاه مریلند،که خیلی زن خفنیه، و همکارانشون نوشتن ...
این روانشناس یه تئوری داره که معتقده فرهنگ در جوامع مختلف دو جوره، کشورهای با فرهنگ آسونگیر و کشورهای با فرهنگ سختگیر که شما با سرچ این کلید واژه tightness–looseness theory می تونید کلی در مورد نظریه ایشون مطالعه کنید. خلاصه خیلی تئوری جالبیه، برید سراغ ادامه مطلب و از خوندنشون لذت ببرید...
حالا ببینیم موضوع از چه قراره، این خانم دکتر تو مقاله‌اش میگه کشورهایی که در گذشته دور، موقعیت مکانی و آب و هوایی بهتری داشتن، تراکم جمعیتی‌شون بالا بوده و زمین به ازای جمعیتشون کم بوده بنابراین هم بیشتر از جوامع دیگه در معرض جنگ، حمله و تهاجم همسایگانش بودن و هم بخاطر تراکم جمعیتی بالا، بیشتر از همه بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله، قحطی یا بیماری های مسری و پاندمی بهشون صدمه زده. در نتیجه، طی زمان، برای جلوگیری از هرج و مرج و مدیریت هر چه بهتر مردم، سیستم فرهنگی به سمت بسته بودن و سختگیر شدن بیش رفته و تعداد قواعد اجتماعی و باید و نبایدهای فرهنگی تو این جوامع به شدت شدید بوده تا اینطوری بشه بقای جامعه رو تضمین کرد. تا اینجا مفهمومه؟
بنابراین تو جوامع این شکلی، ساختار حکومت ها اصولا نمی تونستن دموکراتیک و مردم سالار باشن، اعتراضات مردمی توش به سرعت سرکوب میشده و سیستم قضایی‌شون مایل بودن که مجازات های سنگینی رو برای مجرمین صادر کنن تا با این کار بتونن نظم رو برقرار کنن. در این جوامع، اعتقاد به مذهب و قراردادهای اخلاقی توش پررنگتره و سیستم جوری طراحی شده که فعالیت های مدنی مثل اعتراض یا اعتصاب توش اصولا معنی نداره و بلافاصله سرکوب میشده.
بنابراین، اثرات اون شیوه حکومتی همچنان در این جوامع قابل رصده، آزادی مطبوعات و رسانه های جمعی محدوده، آمار سانسور رسانه ها بالاست، دسترسی آزاد به اینترنت پایینه، میزان قتل و جنایت کمتره و درصد شرکت در انتخابات بالاتره و محدودیت در اماکن عمومی نسبت به کشورهایی که فرهنگ آسون‌گیرتری دارن، به مراتب شدیدتره.
بر این اساس خانم دکتر میشل گلفند و همکارانش اومدن مردمان ۳۳ کشور مختلف رو بررسی کردن و متوجه شدن کشورهایی مثل اکراین، استونی، مجارستان، اسرائیل، هلند و برزیل جزو کشورهای با فرهنگ آسونگیر محسوب میشن و از اون ور کشورهایی مثل پاکستان، مالزی، هند، سنگاپور، ترکیه، کره جنوبی و ژاپن جزو کشورهای با فرهنگ سختگیر به حساب میان.
در ادامه، خانم میشل تو مقاله‌شون میگه در کشورهای با فرهنگ سختگیر و بسته، مردم از لحاظ دینی و مذهبی و اعتقادی بسیار پایبندترن و همینطور تعداد افسران پلیس و نیروی نظامی در این کشورها، نسبت به کشورهایی که از لحاظ فرهنگی بازترن، به مراتب بیشتره. ایشون معتقده افرادی که در فرهنگ بسته‌تر زندگی می کنن بیشتر احساس می کنن که در معرض قضاوت اطرافیان هستن، محتاطانه‌تر رفتار می کنن، بدبین‌ترن، اصولا به خودشون خیلی سخت میگیرن، وظیفه‌شناس‌ترن و در بروز احساساتشون بسیار کنترل شده‌تر عمل می کنن.
